Fakty i mity odnośnie diety głodówkowej, czyli plusy i minusy jej stosowania.
Głodówka i post jest jedną najstarszych i najbardziej radykalnych diet, która miała na celu wstrzymywanie się od jedzenia, a skupiała jedynie na przyjmowaniu napojów.
Post był stosowany już w kulturach żyjących jeszcze przed naszą erą, lecz nie miał za zadanie utraty wagi lecz był związany z brakiem pożywienia lub uczczeniem jakiegoś kultu bądź święta, mający na celu oczyszczenie ciała i ducha osoby świętującej. Głównym ideą jaka przyświeca diecie głodówkowej jest przekonanie, że z chwilą rezygnacji z jedzenia wchodzimy na drogę szybkiej utraty masy ciała. Warto w tym miejscu podkreślić fakt, że post jak i głodówka w niektórych kulturach nawet po dziś dzień jest uważany jako jedna z gorszych kar. Z chwilą kiedy przestaniemy dostarczać do naszego organizmu odpowiedniej ilości pożywienia mamy do czynienia z gwałtownym spadkiem poziomu glukozy w naszej krwi, informacja o tym przekierowywana jest do naszego mózgu co skutkuje powstaniem uczucia głodu.
W momencie kiedy poddamy nasz organizm długoterminowej głodówce (dostarczanie mniejszej ilości kcal niż nasze dzienne zapotrzebowanie) doświadczamy uczucia zmiennego jak w kalejdoskopie tzn pojawia się i znika uczucie głodu. Warto zastanowić się teraz co w tym momencie dzieje się w naszym organizmie? Mianowicie w pierwszych godzinach naszej głodówki organizm zaczyna pobierać energię która skumulowana jest w naszym glikogenie mięśniowym oraz wątrobie, owy zapas oczywiście w zależności od organizmu może wystarczyć na 1 dzień, ktoś zapyta no dobrze ale co się dzieję dalej?? O tuż nie robi się już tak wesoło mianowicie rozpoczyna się proces rozpadu białka oraz tłuszczu naszych mięśni. Jeżeli w dalszym ciągu będziemy przedłużali "karę" na jaką sami wystawiamy nasz organizm przez stosowanie radykalnych diet dojdzie do nasilającej się ketozy oraz dalszej utraty białka zawartego w mięśniach. Organizm zaczyna tracić azot oraz niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu składniki mineralne. Niedobór potasu w naszym organizmie jest w wielu przypadkach przyczyną zatrzymania pracy serca.
Obciążone metabolitami powstającymi ze spalania własnych tkanek nerki, muszą pracować niemal dwa razy szybciej, co w gruncie rzeczy prowadzi do nadmiernej utraty wody. Wraz z utratą znacznej ilości wody spotykamy się ze zjawiskiem zagęszczania się naszych płynów ustrojowych co prowadzi do zatrucia organizmu.
Z chwilą kiedy nagle zaczynamy obcinać kalorię w przyjmowanych posiłkach wpadamy w błędne koło, to jedna z najgorszych i najmniej skutecznych metod odchudzania. O beznadziejności tego rodzaju działań przekonał się zapewne nie jeden miłośnik i zapaleniec stosowania kuracji odchudzających. Co z tego, że po tygodniu „katowania” możemy poczuć się 5 kilo lżejsi, kiedy nasza waga ze zdwojoną siłą powraca niczym rzucony bumerang? Mało tego, ciało staje się miękkie, obwisłe i sflaczałe, skóra traci elastyczność, przypominając nadgnite jabłko. Czy właśnie o to nam chodzi? Czy tak ma wyglądać nasza wymarzona sylwetka?! Impulsywne diety głodówkowe wyzwalają specyficzne reakcje, które spowalniają przemianę materii i zwiększają podatność organizmu na tycie. Pożywienie to jeden z głównych czynników zwiększających tempo metabolizmu.
Kolejną kwestią drastycznego zmniejszenia dostarczanych kalorii w diecie jest spowolnienie przemiany materii, kurczą i wiotczeją się nasze mięśnie. Waga ciała niewątpliwie się zmniejsza bo przecież nasze mięśnie też ważą, lecz ich miejsce zastępuje tłuszcz, dlatego później wyglądamy jak przysłowiowa stara purchawka.
Pamiętajmy, że mięśnie idzie stracić niezwykle łatwo, natomiast ich odbudowanie to proces bardzo trudny i mozolny. Przy diecie 1000 kcal i poniżej, mięśnie usychają jak niepodlewany kwiat, a ich ubytki zastępowane są trudną do pozbycia się tkanka tłuszczową. W prawidłowo pojętym odchudzaniu nie chodzi więc o to by obniżyć ogólną masę ciała, lecz zmniejszyć ilość tkanki tłuszczowej w stosunku do mięśni.
A w tym pomorze nam właśnie aktywność fizyczna, wtedy nasze ciała nie będą wyglądały jak purchawki lecz będziemy mogli poszczycić się sylwetką atlety :)
Reasumując tak w skrócie najważniejsze plusy i minusy:
Wady i zalety diety głodówkowej
Zalety
- Ubytek masy ciała
- Niski koszt stosowania
- Nie ma potrzeby zmiany trybu życia
Wady
- Brak posiłków
- Ubytek masy ciała kosztem tkanki mięśniowej
- Brak spożycia odpowiedniej ilości białka
- Brak spożycia tłuszczów
- Niedobory witamin grupy B i rozpuszczalnych w tłuszczach
- Niedobory składników mineralnych
- Niedobory błonnika
- Okresy głodu występujące na przemian z jego brakiem
Powikłania
- Omdlenia, zasłabnięcia
- Uczucie przewlekłego zmęczenia, zimna, zdenerwowanie
- Spadek odporności
- Obciążenie nerek
- Obciążenie wątroby, ryzyko jej stłuszczenia
- Przy często powtarzanych długotrwałych głodówkach dochodzi do zaniku kosmków jelitowych
- Wzrost stężenia cholesterolu we krwi
- Wzrost stężenia trójglicerydów we krwi
- Osłabienia mięśnia sercowego
- Ryzyko wystąpienia zaparcia
- Ryzyko komicy nerkowej i kamicy woreczka żółciowego
- Zmiany skórne na skutek zbyt niskiej podaży NNKT oraz witamin
- Możliwość wystąpienia anemii
- Wysokie ryzyko osteoporozy i osteomalacji na skutek zużywania własnych rezerw wapnia do neutralizacji kwasicy metabolicznej
Ps. Owy artykuł nie ma na celu obrażenia osób które obecnie stosują ową dietę, nie kierowałem się też przekonaniami, że to nie służy itp itd.
Celem jest ukazanie wszystkich (może nie wszystkich ale znaczących) plusów i minusów skutków stosowania diety.
Podczas pisania korzystałem z materiałów Dr-a Dariusza Szukały.
 | |
| Dieta + Sport = Efekt murowany :) |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz